Git Düşün

Yaşamaksa tek amaç
Ölüm yoksa hesapta
Dünya sana eğlence
Dünya senin arkadaş.

Dön dolaş gül eğlen
Sen de oyalan biraz
Devrin çemberinde
Sen de haydi gez dolaş.

Acımam hiç sana
Dönmem yüzümü bir gün
Feryadını da duymam
Haydi durma, git sürün.

Düştüm deme sakın ha
Ne de ağla az biraz
Dedim ya ben sana
Dünya senin, gez dolaş.

Unutmak istesen de
O seni unutur mu
Hakkın saati hiç
Bir gün olur durur mu.

Ne kadar da kaçsan
Ölümdür sana yoldaş
Haydi git de şimdi sen
Durma hiç biraz dolaş.

Zulüm mü, sana dost
Ettiğindir kendine.
Ağlar yürek tek
Dostu kaybettiğine.
/Turan Civelek

Can Yanmasa Suya

Can yanmasa suya
Su kendini bilmezdi!
Can cananı arar da
Hastalanır, ölmezdi
Bir garip gönlün o,
O şahına vermezdi
Leyla’ya Mecnun kalbi
Dar mı gelirdi hiç...
Can yanmasa suya
Mecnun Leyla demezdi!
/Turan Civelek

Sade Bedenler

Hayat geçerken acımasız..
Anlamsızca bakarken insanlar
Ve kimse düşünmezken yarını
Veya sorgulamazken dünü
Sahte yaşamların teslim aldığı
Sade bedenlerdir konuşanlar..
/Turan Civelek

Ah İstanbul

Sisli tepelerinden bakarken sonsuzluğuna,
Name, name dökülür dudaklarımdan
Ve haykırırım lafzını yalnızlığıma.
Bedenimi terkeder işte o an ruhum
Verdiğimde en temiz nefesimi
Yeditepesinde istanbul'un.

Senindir tek sevdam, yalnız sana hislerim
Yedi rengi bağrımda senin için gizlerim
Garip bir yolcunum ben, name sana, sözlerim…
Anadolu’da söyleyip, Rumeli’nde dinlerim.

Beşerim yar, sana ben, aşığınım İstanbul
Ben toprağına köle, cana canım İstanbul.

…

Görmüyorsa o beşer, yaşanmış tüm anları
Anlatmakla biter mi İstanbul zamanları,
Üçyüzbini devirmiş çemberinde tüm devrin
O yıldan yeni asra ben, ben seni hedeflerim.

Bir ümidi var idi, dünden güne, evvelden
Görmek vaktidir şimdi, en mahremi bu ilden
İlahi bir nefesi ve olmasaydı ilimi,
O Fatihi uğruna eder miydi seferi.

Ne güzelsin, ne can, ne canasın İstanbul
Gülü kendine yakan, ol bülbül sen İstanbul
Ömür, mavi bir duygu, iki elde bir sevda
Şahı sensin mevsimin, baharı sen İstanbul.

Yetmiş millet bağrında, anasın sen İstanbul
Tarihe yön verensin, bir destansın İstanbul
Hoşgörünün cenneti, en güzel bağısın sen
Ecdadımın mirası, vatan sensin İstanbul

…

Daha ne söyleyeyim, daha ne demeliyim
Tüm geçmiş ruhları ben haberdar etmeliyim
O güzelliklerini name name içsinler
Kadehinde tarihin, meze olsun tüm çiçekler.

Sana sunmadığım canı, gayri ben neyleyim
Renktir gayesi kanı uğruna ben vereyim
Eğilsin tüm başlar yüceliğinde dünün,
İstanbul…
Sensiz yaşanmış günü, ben artık neyleyeyim…
/Turan Civelek


Elveda

Bugünlerin sondur, belki başıdır
Geçtiğin son kapı yolun başıdır
Hayat denen yolun bu son taşıdır,
Yürü ey dost sen de, yollar karşında!
Bekliyor seni o yar yolun başında.
/Turan Civelek


Gaflet

İnsan bu,
Yaş aldıkça öğrenir, öğrendikçe yaşlanır
Her gün bir gün yaş alır,
bir gün gelir, bin yaş birden yaşlanır
Yaş almadan öğrenmek mi,
Maharet!
Öğrenmek istemeyene
etmeyelim mi hiç hayret!
Ne yapsak boş
bu bir gaflet uykusu
Uyanmak istemeyenin derin olur uykusu..
/Turan Civelek